ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ႀကီးပြားသင့္သေလာက္ မႀကီးပြားရျခင္း အေၾကာင္း

ျမန္မာျပည္သူျပည္သား အမ်ားစုသည္ ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ အလွဴဒါနမ်ားစြာ ျပဳလုပ္ေနၾကပါတယ္။ ဤသို႔ အျမတ္ဆံုး ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္ၿပီး အလွဴဒါနမ်ားစြာ ျပဳေနၾကပါလ်က္ ႀကီးပြားတိုးတက္သူနည္းၿပီး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား မ်ားျပားေနရသည္မွာ    ဗုဒၶ၏စကားကို လိုက္နာမွဳမရွိျခင္းေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာျပည္သား အမ်ားစု မႀကီးပြားျခင္းအေၾကာင္း ေလ့လာၾကည့္ပါက

၁။ ဗုဒၶက ဒါနျပဳလွ်င္ ေလာကေကာင္းစားေရးကို ၾကည့္ၿပီး လိုအပ္ေသာ ေနရာတြင္ လွဴခိုင္းပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုက ငါေကာင္းစားေရးကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး မလိုအပ္ေသာ ေနရာတြင္ပံု၍ လွဴတတ္ၾကပါတယ္။

၂။ ဗုဒၶက စီးပြားရွာလွ်င္ သမၸဒါတရား ေလးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုရမည္ဟု ညႊန္ျပပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုကား တစ္ပါးမွ မျပည့္စံုၾကပါ။

၃။ ဗုဒၶက ဘာသာေရးအေပၚမွာထားေသာ ေမတၱာေစတနာမ်ိဳး စီးပြားေရးအေပၚမွာ ထားခိုင္းပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ားစုက မလိုက္နာၾကပါ။

၄။ ဗုဒၶက ႀကီးပြားတိုးတက္ရန္ မိမိကိုယ္ကို မပ်က္စီးေအာင္ ထိန္းသိမ္းေသာ “အတၱသမာပဏီဓိ” မဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စံုရန္ ညႊန္ျပခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားစုက မလိုက္နာၾကပါ။

၅။ ဗုဒၶေဟာၾကားေသာ ေရာင့္ရဲျခင္းအစစ္ကို မက်င့္သံုးၾကပဲ အကုသိုလ္တြင္ ပါ၀င္ေသာ “ေကာသဇၨ ” ေခၚ ပ်င္းရိျခင္းကို ေရာင့္ရဲျခင္းဟု မွားယြင္းက်င့္သံုး ေနမိၾကပါတယ္။

၆။ ဗုဒၶက ႀကီးပြားတိုးတက္လိုသူမ်ားသည္ အခ်ိန္မွန္သမွ်ထဲမွ ကုသိုလ္၊ ပညာ၊ ဥစၥာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို အၿမဲရေအာင္ ယူရမည္ဟု ညႊန္ျပပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ားစုကား အခ်ိန္မွန္သမွ်ထဲမွ အကုသိုလ္၊ ေမာဟ၊ အသံုးအျဖဳန္းတို႔ကိုသာ ထုတ္ယူေနၾကပါတယ္။

၇။ ႏိုင္ငံတကာ ဗဟုသုတ မရွိျခင္း။

၈။ စာေပ ဗဟုသုတ မရွိျခင္း။

၉။ ကိုယ့္ထက္သာလွ်င္ မနာလိုျခင္း။

၁၀။ ေခါင္းေဆာင္စိတ္ နည္းပါးျခင္း။

၁၁။ မိမိကိုယ္ မိမိ အားကိုးလိုစိတ္ မရွိျခင္းမ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ားစု မႀကီးပြားျခင္း၏ အေၾကာင္းမ်ားပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဉာဏ္ပညာ ရင့္က်က္ၿပီး စာေပဗဟုသုတ ျပည့္စံုသူမ်ားမွာ မိမိကိုယ္တိုင္ သိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး သိႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဉာဏ္ႏုသူ စာေပဗဟုသုတ မျပည့္စံုသူကား မိမိကိုယ္တိုင္လည္း သိေအာင္ မႀကိဳးစားၾကသျဖင့္ မသိႏိုင္ၾကပါ။

ယေန႔ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အမ်ားစု ျပဳေသာဒါနကို ေသခ်ာစစ္ၾကည့္ပါက ပါရမီထိုက္ေသာ ဒါန အလြန္နည္းပါးသည္ကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အလွဴပြဲဟုဆိုကာ ေမြးေန႔ပြဲလို အလွဴဒါနမ်ိုး လုပ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ရွင္ျပဳ၊ ရဟန္းခံ၊ ဘုရားပြဲ၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲတို႔တြင္ ဘုရားမႀကိဳက္ေသာ ရုပ္ရွင္၊ ဗြီဒီယို အၿငိမ့္၊ ဇာတ္၊ ဆိုင္း၀ိုင္း၊ ကပြဲ၊ ေပ်ာ္ပြဲရြင္ပြဲမ်ားျဖင့္ ႀကီးက်ယ္ခန္းနားစြာ လွဴဒါန္းေနၾကပါတယ္။

ေမြးေန႔ရွင္အျဖစ္သာ ခံယူခ်င္ၾကပါတယ္။ ဘုရားဒကာ၊ ေက်ာင္းဒကာ၊ သိမ္ဒကာ၊ ရဟန္း ဒကာ အျဖစ္သာ ခံယူခ်င္ၾကပါတယ္။ ကဗၺည္းစာႀကီးႀကီး ေရးထိုးေပးေသာ မုဒ္ဦးအလွဴရွင္ အျဖစ္သာ ခံယူခ်င္ၾကပါတယ္။ တကယ့္လိုအပ္ေနေသာ ေနရာမ်ားတြင္ လွဴဒါန္းဒါနျပဳသူ နည္းပါးၾကပါတယ္။ ဒါကို လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက “ဥတၱမပုရိသဒီပနီ” မွာ ပကာသနစိတ္နဲ႔ျပဳတဲ့ဒါနတဲ့။ ပကာသနစိတ္နဲ႔ ဒါနျပဳသျဖင့္ လတ္တေလာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမွဳ ျဖစ္သြားပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘ၀သမၸတၱိ ေဘာဂသမၸတၱိ အက်ိဳးကို မရႏိုင္ပါ။

ပါရမီေျမာက္ဖို႔ ဆိုတာကေတာ့ ေ၀လာေ၀းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ားစု အလွဴဒါနမ်ားစြာ ျပဳေနၾကပါလ်က္ ႀကီးပြားတိုးတတ္သူနည္းၿပီး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ မ်ားျပားေနၾကပါတယ္။

တရားခ်စ္ခင္ ဗုဒၶစကားကို လိုက္နာက်င့္ႀကံ အားထုတ္ေနၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြ အေပါင္းတို႔ကလည္း တကယ္လိုအပ္ေသာေနရာတြင္ လွဴဒါန္းႏိုင္ၾကၿပီး ဘ၀ျမင့္ျမတ္သထက္ ျမင့္ျမတ္ကာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။

{ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)၏ ေမတၱာျဖင့္စီးပြားရွာျခင္းကို ကိုးကားေရးသားပါသည္။ }